Aktualizacja 03.2024
Planując zmianę technologii klejenia uchwytów bocznych szyb samochodowych, uznaliśmy że przeprowadzane testy powinny być adoptowane z norm dotyczących klejów PU stosowanych w dotychczasowych technologiach. Normy te uznaliśmy za podstawę. Gdy rozpoczynaliśmy opracowanie nowej technologii ZAMPU dysponowaliśmy taśmami, które w teście PEEL według Normy ASTM-D3330 (więcej o teście: https://www.instron.com/en/testing-solutions/astm-standards/astm-d3330) osiągały wytrzymałość na odrywanie od 20 do 25 N. Kolejny rozwój wytrzymałości na zrywanie dla nowych produktów, z którymi przyszło nam się zetknąć, to skok do 40-45 N. W latach 2022-23 wybrano Waltę do testowania nowego produktu. Ogromne było nasze zdumienie, gdy zostaliśmy poinformowani, że ta nowa taśma dwustronnie klejąca osiąga w teście PEEL wytrzymałość na odrywanie 140 N! Rozpoczęliśmy testy ścinające (nie odrywające) według naszych wymagań. Okazało się, że wyniki są tak wysokie, że przekraczają możliwość sprawdzenia przez naszą maszynę (wynik przekraczał wartość 5 000 N).
Po przeprowadzeniu testów, które przedstawiliśmy wcześniej, zdecydowaliśmy się na test wg. normy ISO21194 i załącznika A, zwany testem kataplazmy. Pozytywne wyniki testu nie tylko potwierdziły możliwość zastosowania taśm dwustronnie klejących, pomogły nam również osiągać lepsze parametry. Poniżej opis przeprowadzonego testu:
Test składa się z czterech etapów następujących kolejno po sobie. Po każdym etapie wykonuje się pomiar siły zrywania i ocenia jego efekt.
1) Klejenie elementów szklanych do uchwytów i pomiar siły zrywającej po 24 h utwardzania w temperaturze otoczenia na losowo wybranych próbkach z każdego rodzaju połączenia.
2) Przechowywanie przez 7 dni sklejonych zestawów w wodzie DEMI w temperaturze pokojowej. Następnie po 2-godzinnym sezonowaniu w temperaturze otoczenia wykonujemy pomiary siły zrywającej wybranych próbek.
3) Wygrzewanie pozostałych próbek w temperaturze 80º C, a następnie po 2-godzinnym sezonowaniu w temperaturze otoczenia wykonujemy pomiary siły zrywającej wybranych próbek.
4) Pozostałe próbki poddaliśmy wygrzewaniu przez 7 dni w temperaturze 70º C w nasyconej wilgoci (tzw. metoda kataplazmowa), a następnie po 2-godzinnym sezonowaniu w temperaturze otoczenia wykonaliśmy pomiary siły zrywającej dla pozostałych próbek (test kataplazmy wykonuje się zawijając badane przedmioty w bawełnianą tkaninę, następnie umieszcza się je w szczelne worki foliowe z dodatkiem wody DEMI, która cały czas zwilża tkaninę, a w ostatnim etapie wygrzewa się przedmioty przez 7 dni w temperaturze 70 ±3º C . )
PRZYKŁADOWE WYNIKI
Wygląd próbek po 7 dniach w wodzie 20°C
plus 12 godzin w 80°C ± 3°C
Wygląd próbek po 7 dniach w wodzie 20°C
plus 12 godzin w 80°C ± 3°C
PLUS 7 dni kataplazmy
Aktualizacja 06.2023
Jako podstawę do realizacji testów, przyjęliśmy normy na bazie których prowadziliśmy przygotowania do testów zrywania. Są to następujące normy:
Warunki klimatyczne jakim były poddawane próbki trwały od 7 do 10 dni a szok temperaturowy wahał się od minus 40°C do plus 80°C i wilgotności 80%.
Testy były prowadzone na szybach bocznych samochodów jak i na szkle przeznaczonym na cele ogólne. Materiały sklejane z szybą to:
Wymiar podstawowy taśmy klejącej 15 mm x 60 mm
Testy zrywające przeprowadzano przed starzeniem i po starzeniu, wyniki wahały się od 1100 N do ponad 4000N. W niektórych przypadkach przy zastosowaniu primera zerwanie nie nastąpiło a nasze urządzenie zrywające osiągnęło max. możliwość obciążenia 5300 N.
Przeprowadziliśmy zewnętrzne testy po cyklach klimatycznych, na dużej szybie bocznej gdzie klejony długi detal jest częścią konstrukcji, utrzymującej szybę bez prowadzących ramek. Maszyna zrywająca osiągnęła max. obciążenie 8000 N, i zerwanie nie nastąpiło.
Przed zerwaniami poddawaliśmy zmęczeniu próbki na szarpaku, jak również montowaliśmy szyby w drzwiach samochodu, i tak :
